นั่งเรียนอยู่ มานะเซนเซย์ก็เดินมา
มานะซซ : หนึ่งซัง ขอดูแฟ้มหน่อยจิ๊~ ได้มั้ย
หนึ่งซัง : เอาเลยคับ เชิญเลย
มานะซซ : อ๊าาา คนนี้ รู้จักๆๆ มัตซึอิ ..... (กำลังนึกชื่อ)
หนึ่งซัง : มัตซึอิ จูรินะครับ
มานะซซ : ใช่ๆๆๆ มัตซึอิ จูรินะซัง อยู่ เอ็นเอมบีใช่มั้ย
หนึ่งซัง : ..... (สตั้น) ไม่ช่ายยยยยยยย นาโกย่าครับ
มานะซซ : อ๊าาาา ใช่ใช่ เอสเคอี48 สินะ น่ารักจังเลยเน๊อะ......
(แล้วนางก็เดินจากไป) (เอาวะอย่างน้อยบอกนาโกย่าก็รู้จัก ske เน๊อะ )
หนึ่งซัง : เอาเลยคับ เชิญเลย
มานะซซ : อ๊าาา คนนี้ รู้จักๆๆ มัตซึอิ ..... (กำลังนึกชื่อ)
หนึ่งซัง : มัตซึอิ จูรินะครับ
มานะซซ : ใช่ๆๆๆ มัตซึอิ จูรินะซัง อยู่ เอ็นเอมบีใช่มั้ย
หนึ่งซัง : ..... (สตั้น) ไม่ช่ายยยยยยยย นาโกย่าครับ
มานะซซ : อ๊าาาา ใช่ใช่ เอสเคอี48 สินะ น่ารักจังเลยเน๊อะ......
(แล้วนางก็เดินจากไป) (เอาวะอย่างน้อยบอกนาโกย่าก็รู้จัก ske เน๊อะ )
จบ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มัตซึอิซัง ที่อยู่ เอ็นเอ็มบี น่ารักนะ
